روغن شحم گاو یک کیلو

روغن های خوراکی از منظر منشا تامین به دو دسته تقسیم می شوند: گیاهی و حیوانی. از جمله روغن های حیوانی می توان به چربی آب شده اطراف اندام مختلف گاو اشاره کرد و در این بین چربی اطراف قلوه گاه گاو از لطافت و البته خواص بیشتری برخوردار است، روغن شَحم گاو به روغن چربی اطراف قلوه‌گاه گاو اطلاق می‌گردد.

روغن شحم گاو در روایات و طب سنتی

در روایات بسیاری در مورد روغن شحم گاو صحبت و مصرف آن توصیه شده است. برخی از این روایات را در ادامه آورده‌ایم:

• در روایت معروفی از پیامبر (ص) اینگونه آمده که: گاو گوشتش مرض، شیرش شفا و شحم‌ش دوا است(طبّ النبی، ص۲۷). که منظور از شحم بنا بر گفته‌های مذکور همان چربی اطراف قلوه‌گاه گاو می‌باشد.
• ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ(ع) ﺩﺭﺑﺎﺭه ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒر(ص) ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩه ﺑﻮﺩ: «ﻫﺮ ﻛﺲ ﻟﻘﻤﻪ‌ﺍﻯ ﺍﺯ ﭘﻴﻪ ﺑﺨﻮﺭﺩ، ﺁﻥ ﻟﻘﻤﻪ ﻫﻢ‌ﺍﻧﺪﺍﺯه ﺧﻮﺩ، ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﺑﺮﻭﻥ ﻣﻰ‌ﺭﺍﻧﺪ» ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ، ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﻣﻘﺼﻮﺩ، ﭘﻴﻪِ ﮔﺎﻭ ﺍﺳﺖ».
• در کتاب ﺍﻟﻜﺎﻓﻰ ﺑﻪ‌ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﺯُﺭﺍﺭه آمده است: ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ(ع) ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ: ﻓﺪﺍﻳﺖ ﺷﻮﻡ! ﺁﻥ ﭘﻴﻪ ﻛﻪ ﻫﻢ‌ﺍﻧﺪﺍﺯه ﺧﻮﺩ، ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ‌ﺑﺮﺩ، ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﭘﻴﻪِ ﮔﺎﻭ ﺍﺳﺖ. ﺍﻯ ﺯﺭﺍﺭه! ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺗﻮ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭه ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﭙﺮﺳﻴﺪه ﺑﻮﺩ».
• امام علی (ع) فرموده اند:« پیه هم اندازه خود بیماری از بدن بیرون می برد، مردم با هیچ چیز بیشتر از روغن حیوانی و قرآن خواندن درمان نشده اند.»
• در روایت دیگری از امام صادق آمده که:« روغن پیه قلوه گاه گاو با برنج سبب رشد عضلانی و مطلوب بدن خواهد شد.»
• همچنین در این کتاب از ﻣﺤﻤّﺪﺑﻦ ﻓﻴﺾ آمده است: ﻧﺰﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ(ع) ﺑﻮﺩﻡ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻯ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﮔﻔﺖ: ﺩﺧﺘﺮﻡ ﺍﺯ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺷﻜﻢ‌ﺭَﻭﺵ، ﺗﻜﻴﺪه ﻭ ﻟﺎﻏﺮ شده ﺍﺳﺖ؛ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ(ع) ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﭼﻪ‌ﭼﻴﺰﻯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ پُلوی ﭼﺮﺏ، ﺑﺎﺯﻣﻰ‌ﺩﺍﺭﺩ؟ ﭼﻬﺎﺭ ﻳﺎ ﭘﻨﺞ ﺗﻜﻪ‌ﺳﻨﮓ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﻭ ﻛﻨﺎﺭ ﺁﺗﺶ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺑﺮﻧﺞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻳﮕﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺪه ﻭ ﺧﻮﺏ ﺑﭙﺰ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﭼﺮﺑﻰ ﺗﺎﺯه "قلوهﮔﺎه" ﺩﺭ ﻇﺮﻓﻰ ﺑﺮﻳﺰ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﻨﮓ‌ﻫﺎﻯ ﺩﺍﻍ‌ﺷﺪه، ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺪه ﻭ ﻇﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑه‌ﺭﻭﻯ ﺁﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺧﻮﺏ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﻥ ﻭ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺵ ﺑﺨﺎﺭ ﺁﻥ، ﺧﺎﺭﺝ ﻧﺸﻮﺩ؛ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺭﻭﻏﻦ ﺫﻭﺏ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﻧﺞ ﻫﻢ ﺧﻮﺏ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪ، ﺭﻭﻏﻦ ﺁﺏ‌ﺷﺪه ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺮﻳﺰ ﻭ به بیمار، دخترت، ﺑﺨﻮﺭﺍﻥ».
• لازم به ذکر است که روغن شحم برای افراد دارای بیماری های خاص و همچنین بالای 50 سال توصیه نمی شود.